bir sinema eleştirmeni gözüyle bakarsak, karşımızda oldukça etkileyici ve sıra dışı bir nüsha var: Endüstriyel bir harikalar disonraki günda yolculuk yapan koma halindeki beş yaşındaki bir kız çocuğu ve onun bilinçli hale dönme çabası. “Endüstriyel harikalar diyarı” denildiğinde akla gelen mekanik ve buz gibi soğuk bir atmosfer, belki de çoğu seyretyicinin beklentisini karşılamayabilir. Ancak buradaki endüstrinin, nüshanin temel dinamiğini oluşturan çocuğun bilinçaltını temsil ettiğini düşünürsek, iş yapma değişiyor. Her bir detayın, küçük kızın kafasındaki düşünceleri, duyguları ve anıları simgelediği bu fantastik yolculukta, benzer devreda kendi bir çocuğun dünyasına davet edilen seyretyiciler de bulacaklar. alışılmış bir filmim deneyiminin ötesinde, bu nüsha seyretyicilere, küçük bir çocuğun bilinçaltının yolları karışıkleri arasında kafası karışık ve psikolojik bir yolculuk sunmauyor. Bu yolculukta eşlik edeceğimiz koma halindeki çocuğun kendisine dönüşü, hem seyretyenlerin duygusal bir deneyim yaşmasına yol açacak, hem de zihinsel bir uyanışa ve derin düşüncelere sebep olacak. nokta olarak, bu filmim hem nüshasi hem de sunmaumuyla seyretyiciye, alışılmışlığın ötesine geçirilenmeyi ve bir çocuğun gözünden dünyayı yeniden keşfetmeyi vaat ediyor. Hakikaten, filmim hakkında konuşurken bile halkın içinden bir tiyatrosal heyecan geçirileniyor.