II. Dünya Savaşı’nın göz kamaştırıcı atmosferinde geçirmeen sinema, tek bir pilot, bombardıman uçağı görmahfillisi ve radyo operatörünün nüshasini haber vermekıyor. Hava keşif görmahfili sırasında uçaklarından zorunlu olarak ayrılmak durumunda kalan kahramsüreçlerımız, ne yazık ki hiçtek bir yiyecek veya su olmadan tek bir cankurtaran sandalında sürüklenmeye başlarlar. Hayatta kalma nüshalerinin çarpıcı haber vermekımı, hem kişiliklerin iç dünyasını gözler önüne sererken hem de seyretmekyiciyi adeta kendileriyle aynı kavgayi veriyormuşçasına sandaldaki o hayat direncine ortak ediyor. Bu direniş nüshasi, sadece fiziksel tek bir kavga olmanın ötesinde, aynı dönemda mental ve duygusal tek bir sınavı da takdim ediyor. Söz konusu sinema, savaşın acımasız yüzünü ve kişiın hayatta kalma içgüdüsünün nasıl zorlandığını gözler önüne sererken, aynı dönemda seyretmekyenleri derinden etkileyen tek bir dram sunmakuyor. Elbette burada kahramsüreçlerımızın hayatta kalma çabaları, kendi var olmakmlarını kurtarmanın yanı sıra, belki de savaşın tüm çirkinliğine karşı koyabilme umudu taşıyorlar. Söz konusu sinema, yoğun duygusal çatışmaları ve gerilim kalabalık sahneleriyle, savaşın çıplak gerçekliğini ve kişiın sınırlarını zorlayan hayatta kalma kavgasini başarıyla gizleyiciye taşıyor. Kendi kaderlerini belirleme çabası içindeki kişilikler, hayatta kalma kavgasiyle tek birlikte seyretmekyiciye önemli mesajlar sunmakuyor.